Basje Boer (1980, Amsterdam)
foto: Nick Helderman
Basje Boer is schrijver en filmessayist.
In 2022 verscheen haar essaybundel Pose - Over hoe we kijken en wie we spelen bij Nijgh & Van Ditmar, die werd genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs 2023 en de Louis Hartlooper Prijs 2023. Eerder verschenen de romans Nulversie (2019, Nijgh & Van Ditmar) en Bermuda (2016, Nijgh & Van Ditmar), en de verhalenbundel Kiestoon (2006, De Arbeiderspers). In samenwerking met De Groene Amsterdammer en uitgeverij Das Mag stelde Boer de bundel Jeugd in opstand (2022) samen.
Boers verhalen werden gepubliceerd in o.a. De Gids, Tirade, Das Magazin, Hollands Maandblad en De Revisor. Ze leverde bijdragen aan de bundels Vanaf de vluchtstrook (Nijgh & Van Ditmar), Wolf (Atlas Contact), De nieuwe feministische leeslijst (Das Mag), De nieuwe koloniale leeslijst (Das Mag), Meer Oost, Vrouwen schrijven niet met hun tieten en Handboek voor een optimistisch leven. Daarnaast schrijft ze over film en (pop)cultuur voor o.a. De Groene Amsterdammer, de Filmkrant en de Volkskrant.
Boer studeerde fotografie aan de Rietveld Academie.
Mail als je meer wil weten | Send an email if you want to know more
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Pose - Over hoe we kijken en wie we spelen
We leven, merkte Joan Didion al op, in onze verhalen. We maken de werkelijkheid kloppend – of aantrekkelijk, of smeuïg, of interessant – door die in te passen in narratieven. Maar als we het hebben over narratieven, hebben we het dan niet eigenlijk over clichés en stereotypen? Film, de kunstvorm die zo dicht tegen de werkelijkheid aan schuurt, geeft ons voorbeelden om naar te leven en rollen om te spelen. We spiegelen ons aan personages, dromen weg bij happy endings, laten ons overtuigen door het zwart-wit van goed en kwaad. Maar wat betekent het als de realiteit verstrikt raakt met verhalen? En wat betekent het voor een vrouw om zichzelf terug te zien in stereotiepe rollen – slachtoffer, godin of femme fatale?
Op intuïtieve en associatieve wijze onderzoekt Basje Boer in Pose – Over hoe we kijken en wie we spelen de vrouwenrollen die ons worden voorgeschoteld en de blik waarmee ze worden bekeken. Aan de hand van klassieke en populaire films, persona’s en personages en iconen uit de popcultuur, laat ze ons zien hoe aantrekkelijk het spel van kijken en bekeken worden is – en ook hoe gevaarlijk. Zouden we ons tegen de clichés moeten verzetten? Of is het rollenspel ons te dierbaar?
Pose werd genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs 2023 en de Louis Hartlooper Prijs 2023
* * * *
'Archetypen uit film en literatuur zijn vertrekpunten voor Boers essays. Maar vanuit die concrete voorbeelden maakt ze analyses die over méér gaan, over het hedendaags feminisme, over hoe het is om vrouw te zijn, bekeken te worden, jezelf te bekijken door een mannenblik'
- Jozefien Van Beek, De Standaard
'Boer schrijft vlot, hedendaags en betrokken. Haar stijl sluit naadloos aan bij de meanderende hybride inhoud die ze presenteert'
- Liesbeth D'Hoker, De Lage Landen
'Basje Boer schrijft spannend en genuanceerd, en graag over wat schuurt'
- Jann Ruyters, Trouw
'Hoewel Pose leest als een scherpe media-analyse die is vervlochten met persoonlijke ervaringen, doet het voor mij ook recht aan mijn eigen weerbarstige relatie met vrouw-zijn. En ik vermoed dat ik niet de enige ben'
- Janniek Sinnige, De Nederlandse Boekengids
'Een geweldig boek met essays over hoe we naar vrouwen kijken, hoe vrouwen verbeeld worden en welke rollen we aannemen. Ieder hoofdstuk raakte me op een andere manier'
- Alma Mathijsen, Mister Motley
'Boers antwoord op het dictaat van vrouwelijkheid is niet de afwijzing van de beelden maar inzicht, speelsheid, variatie. Dat maakt Pose een enorm plezier om te lezen'
- Juryrapport Jan Hanlo Essayprijs Groot 2023
'Pose is een beginselverklaring zoals je zou willen dat iedere filmjournalist er een schreef'
- Juryrapport Louis Hartlooper Prijs voor beste filmpublicatie 2023
Meer over Pose op de website van Nijgh & Van Ditmar
Meer over Pose op de website van Athenaeum
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Nulversie
Vijf mensen reizen af naar een hotel in de Achterhoek voor een masterclass scenarioschrijven. In twee weken tijd zal ieder van hen zijn eigen filmscenario schrijven, geïnspireerd op The Breakfast Club, de highschoolklassieker over hokjesdenken. Terwijl docent Jacob discussies leidt over Hollywood-stereotypen en scenarioclichés, casten de cursisten elkaar in geijkte rollen: de macho, de moeder, de jonge hond, de boze feminist en de verwende rijkeluisvrouw. Jo, een onafhankelijke veertiger, kan zich niet vinden in de moederrol die ze krijgt toebedeeld. Maar als ze uit alle macht probeert om uit het ene cliché te breken, zet ze zichzelf klem in een ander archetype: de femme fatale.
In Nulversie speelt Basje Boer met filmwetten en -clichés. Het resultaat is een eigenzinnige roman – soms ironisch, dan weer beklemmend – over de manier waarop fictie de realiteit dicteert, waarop we elkaar in rollen duwen én ons gretig naar stereotypes vormen.
'Het is een vernuftig spel dat Basje Boer met haar lezers speelt, al lezend kom je erachter hoe stereotiep ook je eigen verwachtingen zijn' - Trouw
Meer over Nulversie op de website van Nijgh & Van Ditmar
Meer over Nulversie op de website van Athenaeum
Lees een fragment van Nulversie op de website van Athenaeum
Meer op basjeboer.nl/nulversie
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Bermuda
Meis weet niet hoe ze moet leven. Wanneer ze haar beste vriendin kwijtraakt, verliest ze alle houvast. Ze slentert over straat en vlucht voor het donker, bang voor alles om zich heen. Filmscènes vlechten zich door haar dagen en maken de werkelijkheid tot een droom. Wanneer Meis’ bestaan zo klein is geworden dat ze er nauwelijks nog in past, laat ze alles achter en vertrekt. Haar intuïtieve zoektocht naar zichzelf leidt van het Amsterdamse Bos en Lommer tot aan een woonboot in de gracht. Terwijl ze nieuwe identiteiten uitprobeert, wordt Meis ook door de mensen om haar heen in verschillende rollen gedwongen. Maar wie is ze nu echt?
Bermuda is een beklemmende, poëtische coming of age-roman, een mystiek relaas waarin de fictie het meermaals lijkt te winnen van de werkelijkheid.
* * * *
'Met verve verbeeldt Boer de zoektocht naar een volwassen personaliteit'
'Een eigentijdse geschiedenis door de losse compositie en hipsterschrijfstijl'
- Daniëlle Serdijn, de Volkskrant
'Betoverende debuutroman'
'Haar stijl is visueel, fantasierijk, grappig en volkomen eigen'
- Elke Geurts, Trouw
'Bermuda is een lekker origineel narrig boek, speels en helder geschreven'
- Joost de Vries, De Groene Amsterdammer
'Lief en cool'
'Girls, maar dan in Amsterdam'
- LINDA.
'Dromerig, maar helemaal-van-nu-debuut'
'Sprankelend'
'Een debuut dat staat, op een aangenaam gek soort manier.'
- Opzij
* * *
'Veelbelovend debuut'
'Bermuda mag dan gaan over verdwijnen, de schrijfster zal dat zeker niet.'
- De Limburger
Meer op basjeboer.nl/bermuda